Allah'la kendi arasına kimseyi ya da hiç bir unsuru sokmuyordur.
Aklı, mantığı ve yüreğiyle, Allah' a sığınarak ve huzurla yaşıyordur.
Hacıya, hocaya, şeyhe, tarikata gereksinim duymadan, mantığını devreye sokarak, maneviyat yaşıyordur.
Kimseyi yargılamıyordur, kimsenin de, o' nu yargılamasına izin vermiyordur.
Zira bu ilişkinin özel olduğunun bilincindedir.
Aferindir!!!
