bir sene önce okul tarafından 18 mart vesilesiyle çanakkale ye götürülmüştük.
çanakkalenin tarihi yerlerini gezdikten sonra, bir saat sonra aynı noktada olmak şartıyla gruptan bağımsız, denizin kenarında gezmeye başladım, sakin sakin gezerken gözüme banklarda oturan ve önünde "tartı 25 kuruş" yazan, 80 yaşlarında bir amca takıldı.amcanın önündeki tartı ile kiloma baktım, 5 kilo fazla gösteriyordu(inşallah).cebimden çıkan 50 kuruşu amcaya verdim. sonra para üstü istemememe rağmen geriye kalan parayı elime tutuşturdu.
yanındaki boş yere oturup kendisiyle konuşmaya başladım, çanakkale savaşını görmese de babasından duyduğu şeyleri bana anlatmaya başladı..tam savaşta açlıktan at pisliklerinin içindeki samanları yemiş olduklarını anlatırken, önümüzden geçen küçük kız elindeki bir lokması yenmiş hamburgeri çöpe atmak için yolun kenarına yürümeye başladı..işte tam o anda yaşlı amca kalkıp kızın elindeki hamburgeri alarak yemeye başladı.küçük kız, yaşlı amcayı kendisine zarar verecek sandı herhalde ki tedirgin halde oradan uzaklaştı, adamın bir savaş gazisinin oğlu olduğunu nereden bilsin ki?...
