james joyce'un dubliners kitabının son öyküsü. ayrı baskısı da yapılmıştır. john huston tarafından sinemaya da aktarılmıştır.
öyküde burjuvaziyi bol bol eleştiren joyce, sonunda bir insanı tabiri caizse üstünde olduğu bulutlardan sertçe indirir. kendini çok üstün gören, her şeyi bildiğini sanan gabriel'dir o bulutların üzerindeki. o da herkes gibi "ölümlü" olduğunun farkına varacaktır.
joyce'un, şahane şiirsel dilinden bahsetmeye gerek görmemekle beraber şöyle bir alıntıyla bitirmek isterim yazımı;
--spoiler--
"neden böyle kelimelere bana bu kadar sıkıcı ve soğuk görünüyor? acaba senin adın kadar sevecen bir kelime olmadığı için mi?"
--spoiler--
