Aklıma geldikçe erkeklere olan saygımın arttığı durum. Her gün aynı şeyi yapmak, aynı saatte uyanmak, müthiş monotonluk...
Yahu, aşırı sıkıcı bir şey bu. Öyle böyle değil. Ve erkekler, ömür boyu çalışıyorlar. Emekli olup evde oturma hayalleri kurarlarken yelloz karıları onu dahi çok görüyor.
Neyse, ben uzun süreli çalışan tüm bireylere büyük saygı duyuyorum. 2 aydan sonra ruhum daralıyor işten çıkıyorum. Bir de iş arkadaşlarıyla sahiden arkadaş olan var mı ya? orospular.
