Salihli nin küçük bir köyündeyim. Taytan ile dombaylı kasabaları arasında. Yazın geliyoruz buraya, bağ modu keyifli oluyor. Tanıdığım en temiz insanlar burada. Halen böyle insanların olduğunu görmek insanın bu gezegenden siktir olup gitme isteğini köreltiyor. Validenin bacağı kırıldı, tansiyonları tavan yapan teyzeler var burada üzüntüden. Sabah evin önüne çıktığında hemen senden önce uyanan komşunun getirdiği çayla uyanıyorsun. Kışın evine gidiyorsun izmir'e, söylemediğin halde mevsimi gelince kendi bahçesini düzenlerken senin bahçeni de düzenleyenler var. Kendi asmasını ilaçlarken gelip seninkini de ilaçlayan. Söylemediğin halde sen izmirdeyken bahçeni sulayanlar var. Bahçenizde karpuz kavun yok diye her gün eve karpuz kavun taşıyan 80 yaşında teyzeler var. Kendine salca yaparken siz şimdi beceremezsiniz zor olur, ondan size de yaptık diyen insanlar var.
Her şeye eyvallah derim ama insanı gördüğüm kadarıyla güzel.
Yahu maç izlemeye kahveye gittim. Devre arasi kapatiyorum dukkani deme dedim bak kapatacaksan baska yere gideyim dedim. Dayi sorun degil yegenim gidecek olursam sana anahtari birakirim yarin uyandiginda gelir acarsin dedi kahveyi. Oturduk izledik. iki de bira caktik, çekiç dayı'nın stoklarından. Sağolsun.
