soyhanla silgileri boynumuza asardık.her gün silgi kaybedince aileler böyle bir çözüm bulmuştu. 5 yıl boynumuzda ip ucunda silgiyle okuduk.
apartmandaki çocuklar olarak ayni okula gittik. ata,ece,ben,dila,gizem. beslenme saatinde yiyemediklerimiz yolda yerdik yürüyerek hemde her gün farkli sokaktan gelirdik eve böyle bir takintimiz vardi. çok da güzel olurdu.
