inanç ve saygı göreceli kavramlar olduklarından, içinden çıkılmaz durumdur. akıl ile birçok şeyi çözebilen insanlar, düşünen canlılar için bir derin kuyudur.
inanç,
haklı olarak kendi inancı dışında olana omuz silkmek normaldir. fakat, eğer inanç ahlak ve toplum yasalarına dayanıyor, insan haklarıyla çelişmiyor ise hakaret son derece aşağılık ve karalıyıcıdır. tek tanrılı dinlerde bu böyledir.
satanizme hakaret eden birisi ne yaptığını iyi biliyordur. bir insanç sistemine -kabul etsek de etmesek de bir dindir- hakaret etmek tepkimizi göstermek onun kaliteli bir toplumdan uzak kalmasını sağlamak, yeni yetşen nesil için yararlıdır.
saygı,
hoşgörülü olmakdır. eğer kimseye bir zararı yoksa, ve gencecik beyinleri kendi sapık, çarpık düşünceleri ile zehirlemeye çalışmıyorsa sokakdaki ağaca tapan adama bile saygı duyulur. o ağacın dibine işenmez.
ama bir din, bir felsefe, bir siyasi görüş, bir inanç, bir ideoloji insanların eline yok yere silah tutuşturuyorsa, başka insanların normal bişimde yaşamlarını fiilen veye manevi olarak etkiliorsa, bir inanç, insanlara "kötü" yü öğretiyorsa işte o zaman kökünü kurutmak için her şey yapılır. asıl saygı duyulması gereken budur.
