saygı gibi göreceli kavramı zorunluluk gibi nesnel kavramla yan yana getirip saygının derecesini inançlıların insiyatifine bırakan istekler bütünüdür. gereksiz olduğu kadar saçmadır da; söyle ki üfürükçü, büyücü gibi kişilere yalancı dediğinizde bu sözünüz onun tarafından saygısızlık olarak algılanacak; ancak söyleyen kişi kendini yerden göğe kadar haklı olduğunu düşünecek, yalancı denilen şahsa inanan kimseler de bunu saygısızlık olarak algılarken karşı taraftakiler yalancı sözüne inanıp destek vereceklerdir. bu durumda yalancı diyen kişi saygısızlık mı etmiş oluyor? burada inananların niceliğinin hiç önemi yoktur; çünkü "akılla" birinin yalancı olduğunu anlamak o kadar zor olmasa gerek. bu yüzden birilerinin sözünü saygısızlık, saldırganlık diye nitelemeden önce birkaç defa düşünmek gerekir en azından, becerebiliniyorsa, empati kurmak elzemdir.
özetle; herkes inanmadığı bir şeye veya inanca hakarete ve küfre varmadan istediği eleştiriyi yapmalıdır ve kimse de bunu saygısızlık olarak algılamamalıdır. unutulmasın ki satanizm de paganizm de zerdüştlük de musevilik de birer inançtır; ama nedense bunlara hakaret edildiğinde kimse de kalkıp "saygısızlık ediyosun" diye tükürüklerini saçmıyor.
