Gercekten zor olan bi durumdur. Hani erkek aglamaz ama aslinda en kolay olan aglamaktir salivermektir kendini, rahatlarsin aglarsan.
Erkek yine de kendine yediremez aglamayi acisiyla savasmayi tercih eder ayakta durmaya calisir zor olani secer ve bu aciyi yener. erkekle kadinin sanirim en buyuk farki budur.
Ben 21 yillik yasamimda uc kez agladim ilk ikisi icin elimden bir sey gelemezdi, aglamamam yitip gidenlerim icin gerekliydi cunku. Onlara bir saygiydi belki de aglamak, onlara olan sevgimin yuceligiydi, kuş olup gittiler bu dunyadan ruhlari şad olsun.
Digeri icin aglamamin bi geregi yoktu sanirim simdi dusundum de beni birakip giden bana bir kez bile deger vermemis benim yillarimi harcamis olan bi kadin icin agladim hem de hungur hungur. Korktum o aciyi yenemem baska turlu diye. Cok sevmistim hic sevmemisti ölüm gibi bisey sanmistim bunu da. Bir gram umrunda olmadigim kisi icin agladim ya dusunuyorum da ölenlerimize saygisizlikmis gibi geliyor bu. bos bir sey icin aglamis olmak onlara karsi mahcup hissettiriyor.
Erkekler de aglar hem de sahiden aglar. Ve agliyorsa harbiden kiyametimsi bir durum vardir ortada. Tanri kimseye bu durumlari yasatmasin.
