orjinalinden daha basarili bir cover'dir.
tasavvuf'ta bir mertebeye tekabul eder hatta. sems-i tebrizi der ki: "rabbim bana bir kadin suretinde gorundu". divan edebiyatindaki o bitip tukenmeyen sevgili muhabbetlerinde de bu vardir.
insan, kendisini baskasiyla tanimlamaya muhtactir. descartes'in kacirdigi nokta da budur zaten. (bkz: the problem of the other mind)
