adam kadının yıllardan yıpranmış yüzünden bıkmıştı. çizgilerinden... tel tel ağarmış saçlarından... kadının tek sözü kendi özgürlüğüne götürecekti adamı. git demesi gerekıyordu kadının. bu kelime kadını kutsal yapacak adam olduğu yerde duracak ama başka kucaklara taşıyacaktı bedenini. kadının git demesi gerekiyordu. yağmur yağıyordu. her hikayeye eşlik eder ya eşlik ediyordu hüznün tavan yapmasına. adı gibi biliyordu adam kadın asla kal demezdi, diyemezdi. ve nihayetinde kapandı perde. adam gitti gitmesine şimdilerde mutsuz. kadın bir yerlerde adamın mutlu olduğu gerçeği kalbinin orta yerinde. kadın adamın aldatılmışlığından habersiz, bırakılmış hissine rağmen, adam mutlu diye mutlu...
