- efendim, insanın bazen gönlünden iki türlü ses geliyor. biri, yalnız sevmekle iktifa et... yeter, diyor. diğeri de yalnız sevmek kafi midir, sevilmek de lazım! diye sesleniyor. acaba ikinci ses, nefsin sesi midir?
- "nefisle ruh arasında bir perdenin, yani ruhtan ziyade nefse yakışan bir mananın sesidir."
- şu halde bu ikinci sese verilecek cevap nedir efendim?
- "çok!.. bir kere: sen sevdiğinden gayrı mısın ki ayrıca sevilmeye talip oluyorsun? dersin. bana şirkten bahsetme, sus! dersin. sevmeyi, yani aşkı sana veren kim, a budala? dersin, dersin, dersin!"
