aylık geliri 3200 tl olan, aylık sigara masrafı olarak 700-800 lira, alkol masrafı olarak da 500 lira civarı harcayan ve kira masrafı olmayan bir adam var tanıdığım çocuğuna bayramda bayramlık almayan, para yok deyip karate kursuna yollamayan, komşunun kıyafetleriyle çocuğu büyüten, parası olduğu halde üniversitede okuyan çocuğa 300 lira yollayan, ehliyet almak isteyince para yok diyen. ömür boyu çocuğa markalı bir kıyafet almayıp 18 yaşında iken yakın bir akrabasının düğünü için mecbur kıyafet alan ve çocuk colins'ten aldığı için " markayla hava basarsın artık arkadaşlarına " diye laf sokan bir adam var. devletten aldığı eğitim kredisiyle yaz tatilinde spor salonuna giden üniversiteli çocuğa " git dağda koş, parayla spor yapıyosun, anca para harcarsın " diyen bir kişi. lise ikinci sınıfa kadar harçlık vermeyip lise ikide haftalık 25 tl veren ve bu 25 tl nin 10 tl si otobüs parası olması var.
sonra bu adam kötü alışkanlıklarını bırakır ve çocuğa iyi para vermeye başlar fakat çocuk gelmiş 20 yaşına, bir üniversite terketmiş ve ikinci bir üniversiteye başlamıştır ve eğitim kredisi kullanamaz. işte çocuk sırf eğitim kredisi kullanamadığı için 20 yaşından sonra aileden düzgün bir harçlık görmüştür. ama artık çaresizlik ruhuna işlemiştir. ne işine yarar o yaştan sonra aylık 1000 tl. zaten 2-3 sene içinde mezun olup iş hayatında kendi parasını kazanacaktır. fakat asla unutmayacaktır o ortaokul, lise, ilkokul yıllarındaki ezikliği. ilkokulda herkes hazır meyve suyu içerken o çocuk sulandırılmış pekmez, reçel ve hoşaf içtiğini unutmayacaktır. herkes kantinden hamburger alırken o çocuk evden getirdiği peynir ekmeği unutmayacaktır. tüm akrabaların " oğlum sen neden hiç genç kıyafeti giymiyorsun, hep 30-40 yaş kıyafetleri giyiyorsun " demesini unutmayacaktır. bu fakirlik kaynaklı olsa insan psikolojisi bir şekilde bunu kabullenir çünkü ailenin durumu olsa geçer bu durum. ama fakir olunmayıp durum olunduğu halde bu psiklojiyi yaşayan insan çekingen olur. sosyal hayata atılmakta gerçekten fakir olan insanlardan daha çekinik olur. zenginler gibi özgüveni de olmadığından tost olur hayatta. tıpkı tost gibi sıkıştırılır; fakirlikten gelen yırtmayı bilen özgüvenli insanlar ile zaten zengin olan relaks özgüvenli tipler arasında tost olur.
bazı istisnalar da var tabi haftalık 1000 tl az para diyen tipte çocuklar mesela, o zaman haklı taraf aile oluyor ama benim dikkat çektiğim nokta farklı. insanın psikolojisini bozan taraf dikkat çektiğim.
