nasıl olsa kimse okumayacak.
buna sığınarak ve bunun rahatlığıyla yazıyorum.
galiba biraz canım yanıyor. aslında canım çok yanıyor. canımı yakan nedir ?
canımı yakan pek çok şey var. hangi birini sıralasam bilmiyorum.
hiç var olmamayı dilerdim. bu dünyaya gelmemeyi isterdim.
varlığım canımı çok yakıyor. bir sorun var.
ama içimde de bir güç var. hayatıma devam edebilmemi sağlayan ve yaradandan gelen bir güç ve belki de bu güç varlığımın sebebidir. bilemiyorum.
beynimin kızıllığını hissediyorum. sakinliğini de hissediyorum. her an fırtına öncesi sessizliği yaşadığımı, aynı zaman da o fırtınayı beklerken de zaten başka bir afetin içerindeymişçesine hissediyorum. bu kızıllık ve sakinlik. beynimin kızıllığı ve beynimin sakinliği. her an bir şey olacakmış korkusu. diken üzerinde yaşamak canımı acıtırken aynı zamanda öyle bir güç var ki yaradanın bana bahşettiği, üzerime ne gelirse gelsin üstesinden geleceğime inandığım büyük bir inanç. deli kuvveti derler ya, o kuvveti de o deliyi de görebiliyorum. allah ın bahşettiği meczupluk hali. kutsal bir yanım vardır belki. meczupluğun kutsallığı.
hiç varolmamayı dilerdim ama bu benim dileğimle olacak iş değil. benim ötemde de bir ben var. benim, benim ötemdeki ben e de sorumluluğum var. o sorumluluğu yerine getirmek için belki de sadece yaşamam gerek, diğer insanların aksine. diğer insanların ise bu sorumluluğu yerine getirmesi için hakikatleri yerine getirmesi gerekiyor. ağır bir bedel ödüyorum, diğerleri bu bedelin yanından dahi geçemezler ki yapmaları gereken yaşamaktan da fazlası, benim yaşamam yeterli belki de. çokça düşündüm intihar etmeyi de; ama bunu yapacak cesareti bir türlü bulamadım kendimde. ama gariptir ölümden de kendimi öldürmeyi seçecek olmaktan da korkmuyorum. onun içindir ki belki de allahın takdiri benim intihar eylemine duyduğum korkuda beliriyor. ama yine de intiharın varlığı ister istemez beni rahatlatıyor. o kapı hep aralık duracak oradan biraz nefes alacağım. umudun varlığı gibi. hiç gerçekleşmeyeceğini düşündüklerinizi umarsınız yine de değil mi? evet, umarsınız... bu insana güç verir. biraz olsun ferahlığı hissedersiniz. histeridir belki de bu durum, hayır hastalıklı bir halin öncesi olması daha gerçekçi. umudun aşırısı histerinin renklerinden biri olabilir ancak bu hal değil.
fırtına bir yerde kopmalı artık. o fırtınaya hazırlanıyor belki de ruhum. hastalıklı bilincim hazırlıksız yakalanabilir. ama sızlıyan, acıyan, iç ve tüm bu gidişatta can çeken ruhum ezelden beri hazırlıklı. artık bu anı bekliyorum. ben sadece bir an yaşayacağım belki de ömürlük hayatımda saniyelik bir hali yaşayacağım ve öleceğim. o anı bekliyorum artık. birkaç saniyeliğine veya birkaç dakikalığına kendim olacağım anı bekliyorum.
hiç varolmamayı dilerdim. ama bunu dilemek dahi haksızlık bana.
