Yazdıklarımı sırf bu başlık altında uzun yazmışım diye eksileyenler, düzüştün mü bro diye mesaj atan ve atacak olan dallamalar ve müziğin özellikle bu zamanlarda bi şifa olduğunu anlayamayan yosmalar burada bıraksın okumasın.
Son günü kapattık otobüs kalkacağı için ve hengameye kalmamak için hayko nun yarısından çıktık. Festival alanından çok dışarıda insan var Zaten o tayfa tuhaf çünkü dinlemekten ziyade içmeye sıçmaya ve gürültüye gelmişler. Ama kimsenin kimseye zararı yok. Free hug, hug me, ne demek serdar ortaç yok vs pankartlar güzeldi, like it ailecek.
Evet, tuvalet, duş, çöp sorunu vardı fazlasıyla ama temizlik terbiyesi ayrı bir şeymiş. Kızı erkeği yok bunun bunu da öğrenmiş olduk. bunun dışında öyle şikayet edilecek durumlar yoktu bence. Crew ekibi işini güzel yapıyordu, sert davranım yoktu hiç. Tekşarj olayı çok iyiydi ama iki yıldır sorunsuz kullandığım şarj cihazımın kablosu parçalandı o hemgamede de normal. Bu kadar uzun olması, beş gün rekor zaman, çadırlarda gece donduran gündüz kavuran sıcağında, daha kısa olsa daha tadında daha iyi mi olurdu, dedirtti.
Festivalin favorileri benim için selda bağcan, cem adrian, adamlar ve hayko cepkin. Hatta ilk sıra selda ablamın!
Festivalin hayal kırıklıkları, teoman, büyük ev ablukada ve baba zula. Cidden kötüydüler.
Bi daha festivale gelir miyim? Eğer beş gün gibi uzun bi süre değil de iki üç gün olursa evet çünkü bu uzun haliyle biraz survivar rock festival oldu.
Son olarak; müzikle yaşayan insandan korkma. Müzikle uyuyan müzikle kalkan be müzikle dua eden insanı, diğer insanlardan ayır.
