Aksine Sevgilim olsaydı şu an hissettiğimden çok daha mutsuz hissederdim. Çünkü başkalarının ilişkilerinde şahit olduklarıma göre sevgililik olgusu bir hevesle başlayan, kavgalar, anlaşmazlıklar ve duyguları tüketme sonucu oluşan sıkılmalarla sonlanan bir oyalanmaydı. Kimsenin beni gerçekten sevdiğine ya da sevebileceğine dair güvenim olmadı. Kimseye güvenmedim ve o hislerine güvenmediğim insanlara karşı da hiç bir şey hissetmedim. Hissiz değilim, lisedeki platonik halimden yola çıkarak hislerimin olduğuna inanıyorum. Ancak şu karşılıklı aşk olayı benim için ütopik bir şey.
