tüm dinlerde olduğu gibi islamiyet'te de gerek hadis, gerekse tefsir ilminin parametreleri vardır. öyle duyduğun gibi sallayamazsın. tıpkı gazeteciliğin 5n 1k sı gibi hadisin de kendince K ları vardır; kim dedi, kime dedi, nerede dedi, niye dedi vs... keza aynı şey kutsal kitap için de geçerlidir ki bu nedenle esbab-ı nüzul diye bir akademik (tabiki teolojide) kürsü oluşturulmuştur. hani bunu felsefe düzlemine yıkacak olursak 'nedensellik' demek uygun olur belki bilemiyorum. bi kere söz deylemi efendi'nin değil onun da başka bir kitaptan naklinden alıntıdır. ilk yazılı hale döken Seyyid Eyyüb Bin Sıddık tır. kitabın adı da menakib-i çihar yar-i güzin (4 halifenin üstünlükleri) adıyla tercüme edilmiş ve şu meşhur cevab veremedi kitabının yayınevi tarafından yayınlanmıştır. Çok sonra Erzurumlu ibrahim Hakkı'nın marifetname'sine de girmiştir. Neyse mevzu bu değil zaten. Olay şudur, o dönem ciddi anlamda anal sex tartışması yapılırken mevzu bahis olan başlıklardan birisidir, ki yasaklanmıştır islamiyet te anal sex. lutilik olarak nitelendirilir, ki sonradan hemen ayet inmiştir zaten * tartışma en ince detayına kadar nakledilmeyip sadece başlığıyla nakledince böyle şeylerin tevatür ile günümüze gelmesi normal olsa gerekir. lakin bunların hepsinin başında takva kelimesi vardır ve yani dinen bir mertebe isteyen kişilere yapılan tavsiyedir. sonradan adab-ı muaşeret ya da geleneksel olarak sakıncalı olan eylem ve davranışlara bu tür fiziksel sakatlıklar sonuç olarak ekleştirilmiş ki, sanırım dönemin aklınca uzak tutulmak istenmiştir. böyle binlerce yarı-kutsallık atfedilen şey vardır: durgun suya işeme hafizan biter, olmamış elma ısırma salak olursun, mezarlıkta şarkı söyleme sağır olursun, göle taş atma çocuğun kör olur gibi... ben neyapıyorum o da ayrı, sözlük mü tenefüs saati mi onu da bilmiyorum.
