dünya üzerinde siyasi görüşler arasında nüfusa oranı ile temsiliyet oranı arasında karşılaştırmada en düşük çıkacak kişilerdir.
bu ülkede sokaktan adam çevirsen milliyetçiyim der. hatta bu oran ciddi ciddi %60 gibi bir kesimi bile bulabilir. fakat bu gerçek milliyetçilik değildir elbette. kültürel milliyetçilik denir buna.
ideolojik milliyetçilik bu ülkede oldukça düşüktür. hatta %8 oranındadır benim tahminimce. mhp'ye oy vermek değildir bunun ölçüsü. fakat şu bir gerçektir ki milliyetçiliğe sempatizan hatta bu konuda az çok bilgisi olan nüfus oldukça yüksektir. bu orandır kastım olan.
nedir mesela ? bir kerkük türkmenlerinin meselesini bir konuşursak sokakta geçen vatandaş gelsin bize katılsın yada devlet olsun her türlü destek olalım v.b. çok şekilde laf ederler. bu dünyanın her yerinde aynı değildir. almanya'da bir almana avusturya ana vatana katılsın dersen olumlu bakmaz hatta tersleyebilir. finlilerin çoğunluğu eski karelia bölgesini geri istemez.
peki milliyetçiler bu büyük tabana rağmen niye temsil oranı düşük ?
bunun en büyük sebebi siyasi alternatifsizliktir. bugün mhp ile sınırlı kalmıştır. diğer milliyetçi partiler zaman zaman parlasa da belli bir seviyenin üstüne çıkamamıştır. baraj sebebiyle temsil hakkı bulamamış bu yüzden sesi çıkmamıştır. kaldı ki çok büyük siyasi oluşumlar kurulamamıştır doğru dürüst. bunları bir inceleyelim:
bbp: rahmetli yazıcıoğlu ayrıldıktan sonra kurdu ve yıllarca siyaseti bu partide sürdürdü. iyi örgütlendi ama meclise giremeyeceği bilindiği için halkın sempatisiyle sınırlı kaldı. muhafazakarlık konusunda akp'den, milliyetçilik konusunda mhp'den çok geri kaldı ve başarılı olamadı.
hepar: osman paşa tek kişilik dev kadro gibi davrandığı partidir. iyi bir asker olmasına rağmen politikacı olarak ağırlığını hissettiremedi. halk ile kaynaşmayı ve bütün şehirlerde organize olmayı başaramadı. teröristleri tehdit eden sert dilinin halkta karşılığı olmadı.
millet partisi: aykut edebali'nin yıllardır ısrarla savunduğu parti bu zamana kadar hiçbir başarı elde edebilmiş değil.
ulusal parti: kemalist çizgide olsa da ırkçılığa varacak derecede milliyetçiliği savunan bir diğer parti. internet üzerinde güçlü bir gazete dışında pek kaynağa sahip değiller. ayrıca dünya üzerindeki ünlü sosyalistleri çok fazla sahiplenmesi ve yeni bir yol kurmaya çalışması sebebiyle iki tarafında sevmesine rağmen desteklemesini engelliyor.
bağımsız türkiye partisi: aslında hem muhafazakar olup, hem de alevi ve şii haklarını savunabilen bu ülkeye çok güzel örnek olmuş bir partidir. fakat ucu çok açık vaatleri sebebiyle dikkat çekmek yerine halkın eğlencesi durumuna düşmüş partidir.
bunların yanında irili ufaklı diğer oluşumlarda var elbette fakat onları yazarak vakit kaybetmeye gerek yok. türk milliyetçiliği mhp'nin içine hapsolmuş can vermektedir. 50 senelik tarihi olan, yurt dışı türkleri ile iyi bağlantılara sahip ve dünyanın en kalabalık sivil toplum örgütlerinden birisi olan ülkü ocağına sahip mhp çağın gerisinde kalmakta.
bu saatten sonra milliyetçiler için başka parti çok zordur ama imkansız değildir. bu tek kişi ile yürütülecek bir oluşum olmamalıdır. tam aksine siyasi geçmişi olan çok fazla insanın böyle bir uğraşa girmesi gerekir. mhp muhalifleri iyi bir örnek olabilir. yanlarına mansur yavaş, behçet saatçı gibi isimlerinden yanında eski akp, chp tabanlı çok fazla kişiyi çekebilirlerse artık bahçeli'nin kişisel partisine dönmüş mhp'yi siyasetin çöplüğüne gönderebilirler.