Yegenim bi gun camdan sarkıyordu asagi doğru. Bebisim yapma bak dusersin dedim.(birbirimize bebis deriz) sen düşersen ne yapariz biz seni çok özleriz diye opuyorum sariliyorum falan. Bu arada 5 yasina yeni girdi. Bebiş babam asagi mi sarkti dedi. Yoo neden ? Dedim babami çok özledim ama ben dedi. Simdi bu çocuğa ne diyebilirim? Hangi cikolatayi veriyim, hangi oyuncagi aliyim? Yolda gördüğü adama baba derdi daha da küçükken.
Bi gun piknikteyiz. 4 yaslarina yeni girmişti çocuklara bagiriyor falan. Çocukta dedi ki seni babana soylicem. Tabi umuttan daha büyükler. Biri dedi ki onun babası yok ki. Umut bagirmaya başladı benim babam var diye. Kim göster falan dediler gitti benim babami, dedesini gösterdi. Ya kim dayanır ki bu sahneye yani.
Bu arada babasi da hayatta annesi de. Ama ikisi de 5 para etmez insanlar. Babası 1 yaşından beri toplamda 20 gün görmüştür umutu. Gerci annesi her gun görüyor da ne oluyor ki çocuk sikinde degil bile.
Sadece dua ediyorum. Umut çok iyi bi geleceğe sahip olsun diye. Annesinin babasinin yokluğunu hissetmesin. Her annenin ayaginin altında cennet yok. Her baba kahraman değil. Gerçekten hayat çok kötü.
