Yaaklaşık 1.5 ay stajda mentorum olarak gördüğüm kişiyle Fenerbahçe'de denize karşı akşam 10 sularında oturuyoruz. Bir şeyler anlattım dertli dertli. "Kimse seni anlamak zorunda değil, Dilemma. Bunu unutmadan yaşa." dedi. Neden bilmem ama bir şimşek çaktı kafamda. Haklıydı yani insanların neden anlamasını bekliyorum ki her şeyi. Anlamayabilirler.
