bugün itibariyle dramatik bir şekilde veda ettiğim stadım. daha önce çimlerini yolma suretiyle bir hatıra elde etmiştim zaten,ama bugün herkesin aksine kıyamadım bir sandalyesini koparmaya maçtan sonra.elim gitmedi, sadece oturup son kez derin derin bakıp gezdim her katını.fakat şimdi benim bir sandalyesini almaya kıyamadığım bu evimi üç beş kuruş para için yıkıcaklarya, beni de gelecekde doğucak oğlumu da bu staddan mahrum bırakıcaklarya ne diyim.
