bir kız, bir de erkek. aynı grupta şarkı söylüyorlar. tanıştıklarında birbirlerine acayip gıcık oluyorlar. erkek "merhaba" diyip elini uzattığında kız elindeki dergiyi okuyor, duyamıyor "ha pardon" diyor, ayıp oluyor. ikisi de birbirinin şarkıyı yanlış söylediğini iddia ediyor. bir gün msn de konuşurken, ilk defa arkadaşlarla buluştuklarının gecesi, kız, bir şey söylemek için bir şey söylüyor.
k: bu arada saat 3 olmuş.
e: saat 3 olmuş soğuktan.
k: soğuktan?
e: deniz donmuş.
k: balıklar kıyılara vurmuş.
e: e hatta küçük bir kartanesi falan olsa, gelse artık, konsa, yakınıma bir yere falan..
k: bırt! kartanesi kondu!
sonra bu ikisi bir güzel sevgili oluyorlar. öyle güzel ki; saat sabahın 7sinde kadıköy sokaklarında gülmekten karınlarına ağrılar giriyor, antalyaya gidiyorlar, uçağın tekerlekleri yeryüzüyle bağlantısını keserken öpüşüyorlar hosteslerin önünde, bir gün acayip sarhoş oluyorlar, kız erkeğin kucağında uyuyuveriyor. bir parkta 7-8 saat muhabbet ediyorlar harıl harıl, bir gecenin köründe erkek, kız kola içmeden pizza yiyemediği için kızın kapısında bitiveriyor bir litrelik coca colayla.
birbirleri için ağlıyorlar. daha da iyisi, birbirleri için gülüyorlar.
araya ara sıra mecburi ayrılık giriyor, ne tuhaf, teki döndüğünde teki dünyayı cennet yapıyor. hayaller kuruyorlar, hem de ne büyük.
evde ebelemeç oynuyorlar, erkek kızı gıdıklamaya bayılıyor.
kırılıyor birisi, teki diğerinin kalp atışlarını 50 kilometreden duyuyor.
bir noktada bir oluyorlar.
2 buçuk seneyi bitiriyorlar. ne mutlu.
ama ne kadar mutlu.
