6.sınıfda performans ödevi verilmişti...
bu ödev ingilizce ödevi verilmişti. ödev kendi parfümünü tanıt dı. bende bir kaç şey karaladım ama içim rahat değildi bu yüzden dersane hocamdan sınav çıkışı bir kaç kelime aldım. yazdım kağıda...
gittim eve yaptım en güzelinden bir slogan, götürdüm okula...
hocaya verdiğimde, hoca baya beğenmişti ama baya baya beğenmişti. ıltıfatda felan etti. olaylar buraya kadar güzel ama bundan sonrası benim adıma psikolojik yaralar bırakacak cinsten bir şey olacaktı...
neyse devam edeyim, sırama oturdum oturmamla merve ve melike adında 2 arkadaşım hocaya ingilizce öğretmenine dersane öğretmeninden yardım aldım söylediler ve ondan sonra hoca bağırdı çağırdı. beni rezil etti...
yıllar geçti o hoca ve o 2 kız bunu unuttular ama ben unutamadım be, unutamadım
(bu arada parantez açıp merve ve melike den bahsedeyim. bu 2 arkadaş hala ailecek görüştüğümüz kişilerdir. melikez'yi sallayın ben merve'yı anlatayım...
o güzel gözlü gammazcıya ben o zamanlarda aşıktım.hatta öyle aşıktım ki bu yaşanan olaydan önce kendi yaptığım dna modeli ödevimin şeklini değiştirerek verip 100 almasını saglamıstım ama o bana ingilizce'den yüksek almayı fazla gördü...)
psikoloğa gittim çözüm olmadı. yolda yürürken, dersime çalışırken bu anım ve bunun gibi bir çok utanç dolu anım aklıma geliyor ve ben hiç bir şey yapamıyorum. anca sus be, sus! diye bağırıyor olmadı yakındaki duvara yumruk sallıyorum...
Kısacası bu olay bende 2 etki oluşturdu.
1. Utanç
2.Kalp kırılması
