2000 li yılların hemen başında müdavimi olduğum, müziklerini de sahibinin ta kendisinden dinlediğimiz küçük ama samimi ortamı olan mekan...
askerden döndüğümde uğradım 3 katlı bir mekana geçip müziklerini de popüler kültüre hitap etmeyi tercih eden sahibine sulu votka alırken neden tamahkarlık ettiğini sorduğumda artık o küçük mekanın büyülttüğüm cebine sığmadığına ilişkin gargarasını dinledim...
bir daha gitmeme kararı almıştım ama yıllar sonra kafamın iyi olduğu bir gün gittiğimde dükkanda yeller esiyordu.. hemen yan tarafındaki çalışan bir bayan buradan da taşındı ve geçtiği son mekanda da tutunamadığını söyleyip tamahkar pezevengin felç olduğunu anlattı...
herkese renkli günler
