insan kendini ifade edebildiği sürece yaşarmış ya da ifade edebilen insanların arasında. bugüne kadar bir çok sözlükte yazarlık yapmış biri olarak ilkler hayatımda hep özel bir anlam ifade etmiştir. bu rumuzun silik olduğu bir sözlük var ama ordan kopmak çok zor oldu halen de koptuğum söylenemez.
sözlükler hayatımızda bir yer edinmeye başladı, en azından bu işin tadını alanlar için. yazmak ise insanın en büyük keyfi, derdini, sevincini heyecanını anlatma yöntemidir. düşünen bir varlık olan insan her zaman yazma gereksinimi duymuştur. yazmak, yazı insanların kil tabletlere yazmaya başladıklarından beri çok önemli olmuştur.
sümerler şimdi geçmişteki varlıklarını ve vatanlarını nasıl savunduklarını nasıl vatanlarını kaybettiklerini kil tabletler sayesinde bizlere kadar ulaştırdılar. şimdi bizde gelişen teknolojinin etkisiyle sözlüklere, forumlara, belki bilgisayarımıza kaydederek yazıyoruz bir şeyler.
ama en önemlisi de bunları birilerinin okuyacak olması ya da okuyor olması sanırım. işte sözlükler tam burada çok önem kazanıyor. gündelik hayatta söyleyemediğimiz, anlatmak isteyip anlatamadığımız, herşeyi buralara yazıyoruz, bilmediklerimizi de öğreniyoruz. bazen bir konuda bir sürü espri üretiyoruz, bazı filmlere konu oluyoruz, bazılarının diline pelesenk oluyoruz.
insanlar -en azından türkiye'dekiler için söyleyebilirim- özellikle de günümüzde gençler sözlüklere çok rağbet ediyorlar. çünkü dışarda akıp giden hayatta pek konuşmaya ve kendilerini ifade etmeye şansları yok...
buralar, buralara yazdıklarınız artık sizin hayatınızın ya da sizin bir aynanız.
bu aynaya iyi bakın ya da aynaya bakmadan kendinize bakın ki;
kendinizi bilesiniz...
"ilim, ilim bilmektir
ilim kendin bilmektir
sen kendini bilmezsen
ya nice okumaktır"
