Sanat felsefesi dersini öyle bir işliyor ki hoca, sanırsın insanlık, gelişimini sanata borçlu. Ekonomik olaylar, coğrafi keşifler, savaşlar, kıtlıklar, tarım, sanayi vs. hep sanattan sonra gelecek şeyler.
Platon'un ideası, aristotales'in nimesisi, baumgarten'ın güzeli, kant'ın yücesi, hegel'in tini, schopenhauer'ın istenci falan derken size atmosferi şöyle anlatayım; bir heykel çağ kapatıp yeni bir çağ açmış sanki, o nü resimleri insanlığın aydınlanması olmuş sanki.
Aynı zamanda modernite oluşumu dersinde hoca, insanlığı etkileyen önemli olayları anlatırken, aydınlanmadan, sanayi devriminden, teknoloji gelişiminden, feminizm gibi son yüzyılların tartışmalarına gelene kadar 13 haftada birkaç defa sanatın etkisinden bahsetmiştir.
Sonuç olarak sanata saçmalık demek yanlış. Edebi sanatlar, mimari, musiki her toplumda önemli yerlere sahiptir, toplumun kimliğini de yansıtır aynı zamanda. Fakat çıkıp da boş çerçeveye sanat derseniz veya ressamlar, heykeltıraşlar dünyayı level atlatmış derseniz, evet bu saçmalıktır.
