mahalle maclarinda macin kontrolden cikip yenilginin kacinilmaz oldugu durumlarda isyanin son kertesine gelip kendi kalesine gol atmak gibidir. kendine ve cevresine hakimiyetin sele kapilmis bir odun parcasi misali kayip gidisi karsisinda beliren bu histerik ruh hali, donulmez bir yola isaret eder cogu zaman, belki her zaman... gogol'un dahiyane yaklasiminda en cok goze carpan hadise belki budur. kaybedeceklerini kaybetmenin korkusunu uzerinden atmak, bir yok olus surecine girmektir aslinda. kaybedilecek seyi kalmamak cogu zaman bir tehdit gibi algilansa dahi, sonuc benden sonrasi talandan biraz daha ileridir...
