belki bir sonu yerinde yaşamak için orda olacağımız, gerekirse yönetimin deyimi ile bir avuç çapulcu olup yönetim istifa diyeceğimiz maç olacaktır. bir tarihi yok etmenin dayanılmaz iç rahatlığı ile hareket edenleri ilede nasıl anmamız gerekeceğini kazıyacağız beynimize.
maç. aslında ötesinde bir şey olacak bu. beşiktaş'ın sanki tek geliri ve kurtarıcı kapısı stadmış gibi davrananların ilerde pişman olacaklarını haykıracağız yüzlerine hemde defalarca. yani ben en azından tek başımada olsam o stadda bunların hepsini haykıracağım.
yönetimle dirsek temasında olanların, çıkarlarları olanların susacakları, istifa diye bağıranları yuhlayacaklarını da adım gibi biliyorum. ama tarihe şerh düşmek için, bu yönetimin gözünde bir avuç çapulcu olmak için orda olacağım. bu staddan nasıl söküldüğümüz hatırlamak için.
biliyorum maçtan sonra ordan çıkarken boğazıma bir şeyler düğümlenecek, belki ağlamak isteyeceğim ama ağlamayıp içime gömeceğim göz yaşlarımı. yanımdakilere manasız şeyler söyleceğim. biliyorum bir daha bu stadda maç izlemeyeceğim/izleyemeyeceğim. **
