bir tanrıya inanmaya ihtiyaç duyan, ama dinlere, özellikle son zamanlarda antipati ve kuşkuyla bakan birinin bakış açısından: insanın dua etmesini engellemez. tanrı ile sohbetin farkı şudur; her şeyini anlatabilirsin, en olmaz görünen hayallerini görüşüne sunup yardım isteyebilirsin, hayatın, 100 yıl yaşasan da anlamayacağın ayrıntıları hakkında sorular sorabilirsin, isyan eden sorular sorabilirsin vesaire. cevap vermiş vermemiş, yardım etmiş etmemiş; önemli olan bu değildir. önemli olan aynı anda kendi içinle konuşmandır - hiçbir insanla konuşamayacağın şekilde.
tanrı bazen ne anlatsan dinleyecek bir varlıktır - veya dinlediğini varsaydığın. sorduğun hiçbir soru, söylediğin hiçbir şey karşısında "ne diyorsun, tövbe de" falan demez. sadece dinler. bu bazen ciddi bir ihtiyaçtır. konuşacak kimsen olmadığı için değil - bazı konuları ve sorunları ve soruları insanlarla paylaşamadığın için, paylaşmaktan bir şey ummadığın için, paylaşınca olumsuz tepki alacağın için, anlaşılmayacağını düşündüğün için; falan filan. dinlerle, inançlarla, tanrıyla ilgili kuşkularını çok az kişiye açabiliyorsun mesela - ama tanrıya her şeyi.evet, bu da dahil. ben açıyorum.
