Boş eve cinlerin yerleştiğini, kapıyı çaLdığımız takdirde onların açacağını söylüyorlardı. Ben de çocuk aklı, inanıyordum. Hatta hemen bitişiğimizdeki evde yengemler oturuyorlardı. Onlar taşındıktan sonra kapıdan içeriyi dinlediğimde, içerden çay bardağının, kaşıkla karıştırırkenki sesini duyuyordum. Tabii ki duymuyordum; kendimi o kadar inandırmıştım ki duyduğumu zannediyordum.
