her sabah bir defa dinliyorum bunu sonra yüzüne zaman seninle ne kadar çabuk geçiyor diyorum. oysa geçen hiçbir şey yok, zaman bir yerlerde birileri için akıyor ama onun yanındayken durması için ağırlığımı milyonlarca kat arttırmak istiyorum. bana çay demler, bana kahve yapar, sabahları sahanda yumurtamı kırar, kucağına yatırır saçlarıma bakar, köpek gördüğümde elimi tutar ama işte şarkıda dediği gibi olmaz. onunlayken ben, bütün radyo dalgaları yakınımıza gelince bükülüyor. telefonlarımız çalmıyor. ama işte her şey böyle güzel hissettirmek üzerine kuruluyken ben, sonrasını düşünmeden bu kumarı oynayamıyorum çünkü şarkıda da diyor ya, olmaz işte.
