nazan bekiroğlu'nun cam ırmağı taş gemi isimli öykü kitabından öykülerden bir öykünün adı, öykülerin en güzeli.
"elif bir be'nin adını biliyordu şimdi. ilk kelime olarak aşk yazdı, be'nin harfleri yetti arttı.
adını koyunca bir kere gerisi kendiliğinden tamamlandı.
bir gökyüzü, bir be onun altında.
bir ırmak, üzerinde Be.
bir elif, bir de be" *
