15 sene önceki hâlini hatırlıyorum o kadar karamsar, isli bir şehir gibi gelirdi ki. her bayram babamın paçasına yapışıp 'babaaaaa gitmeyelim nolur' diye ağlardım. Sonra Cengiz Ergün dönemine girdi manisa. Parklar arttı, bahçeler Yeşillendi, her yer Türk bayraklı süslemelerle kaplandı. Şehir merkezindeki her türlü pislik itelendi uzaklara. Hep derim, Manisa cengiz Ergün öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılıyor. Bir nevi Memleketimdir, güzel, temiz, rahat şehirdir. Bir Konyalı da rahat yaşar, bir izmirli de. Arasında kültürel sosyolojik uçurumları kapatmış şehir.
Yavaştan tamamen veda vakti geldi, bakalım bir daha rüzgar savurur mu bilinmez.
