mutsuzluk, kişinin içindeki yaşama sevincini boğan, gülmeyi gülümsemeyi unutturan bir hâldir. içine oturur insanın, külçe gibi yığılmıştır resmen.
güçsüz hissettirir o kişiye. çünkü her mutsuzluk aslında bir başarısızlığın ürünüdür, kimi insandan kimiyse tanrıdan kaynaklanan. hâliyle yaşanan güçsüzlük, ruhun beyaz bayrak sallama isteği ve çöken hüzün sabitleştirir kişiyi olduğu yerde.
...ve uyumak, en iyi durumdan en kötüsüne herkes için beynin offline olduğu bu dönem, her ne kadar ömrün üçte birini alsa da yaşanmamış kısımdır. e eğer kişi hayat tarafından yenilmiş ise mola alma isteği duyacaktır bir nevi. uykudur bunun adı, uyumaktır bu kısa süreli kaçışın adı.
bu nedenle duyulan bir istektir, öyle ki bâzıları bir daha hiç uyanmama temennisi ile uykuya dalmaktadır.
