intiharı çok düşündüm, çocukken "bir tanecik kızım" şimdi ise "kendini gebertmezsen şerefsizsin" diyen babama gün geçtikçe daha fazla nefret besledim. Üvey anneme beddua ettim. Şimdi mi? Şimdi nelere göğüs gerdiğimin ve ne kadar güçlü olduğumun farkındayım. Kimse için canıma kıymayacağım. Çocukluğumdan bu yana bunu diyerek buralara geldim. Tek isteğim karşıma kıymet bilen insanların çıkması. Hep güleceğime söz veriyorum. Şahitsiniz.
