insanın boşluga düştüğü anların sanısı. kalbin çarpar, heyecandan elin ayagına dolaşır, hayal edersin, ümit beslersin. ama asık oldugunu sandıgın ınsanı tanıdıktan sonra o aşkı kendı kendine yarattıgını anlarsın. bu aşkın bir ömür süreceğini sanma durumuyla alakalı degıldır. cok guzel bır ask yasar, yasatırsın ama aşk elbet biter. gerıye dönüp ''ben asık olmamısım'' dersen kendıne yalan söylemıs olursun.
(bkz: hiçbir aşk sonsuza dek sürmez)
