yaşarken kimi zaman anlaşılmayan, anlaşılırken yaşatmayan eylem.
"Susuşuna bir masal dondu, şimdi şarkı söyleme vakti, sesin sessizliğimdir üzerine bir öykü giydiğim.
Gülüşünden yıldızlar kendine dilek tutar, tutar mı dileğim tutmaz.
Doğmaz safak vakti bu şehire doğmaz...
bekliyorum hiç doğmayacak şafak gününü
bile bile bekliyorum gelmez gelmeyecek
adsız bir özlem bu kaderim oldun.
olsun. "
