Türkiye'de yapılmayacağından emin olunması gereken hayalperest bir düşüncedir.
bu konuda hiç bir şekilde evrensellik, özgürlük, kardeşlik gibi duygular bulunmamaktadır.
En güzeli böyle lüzumsuz işler ile uğraşmayalım.
Türkiye Cumhuriyeti'nin resmi dili vardır.
Kimse Kürtçe konuşmak, dinlemek, yazmak, okumak, duymak zorunda değildir.
Ama herkes Türkçe yazmak, okumak, dinlemek, konuşmak zorundadır.
Doğu'ya giden bir doktor kürtçe öğreniyor hastalarına yardım edebilmek için.
Gerçekten büyük erdem, takdir edilecek davranış.
ama orada yaşayan vatandaş o doktorun kürtçe öğrenmek için gösterdiği çabanın ne kadarını türkçe öğrenmek için gösteriyor?
"Orada kürtçe konuşulsun burada türkçe konuşulsun" diye bir kavram var mı?
o zaman Nerde bu ülkenin toprak bütünlüğü kadar önemli olan dil bütünlüğü?
Herkes özgürdür ama özgürlük başına buyrukluk değildir.
