ben dün gece zor tuttum kendimi ağlamamak için. dişlerimi öylesine sıktım ki, az kalsın gözlerimden yaş gelecekti. ama ağlamamak için elimden geleni yaptım.
zor bir gece olsa gerek tüm insanlık için dün. büyük bir sınavdan geçiyorduk ki, kopya çektiğimiz fark edildi. kaçaklarımız vardı sabah ilk dersten beri. ve ben bunu tek başıma aşmak zorundaydım.
hasret dayanılmaz bir şeymiş. bunu dün gibi geçen her gecede daha iyi anlıyorum. bilinen bir hasret gibi değil ama bu: sitemsiz, isyansız, tamamen yoluna baş koyarcasına bir özlem. geceler gibi bir tahassür.
dün geceye ayrılmış gözyaşlarımı, bu ve bundan sonraki gecelere pay edelim. malum, hiçbir gece kolay olmuyor sensiz.
