iyi olan insanlar kendilerini övmek zorunda hissetmezler.
kendinden emin insanlar, sürekli bir şeylerle böbürlenerek kendilerini ispat etmeye çalışmazlar.
aklı başında, sağduyulu ve çağdaş insanlar nezaket ve tevazu sahibi olurlar ve sürekli kendi çağdaşlıklarını anlatarak kabalık etmezler.
entelektüel insanlar kendilerini açıklama, uzun uzun anlatma, hava atma lüzumu hissetmezler, sadece böyle yaşarlar ve entellektüelliği yaşamlarında bizzat görürsün.
atatürk'ü iyi tanıyan ve bu ülkenin milli ve manevi değerlerini özümsemiş insanlar atatürk gibi yaşarlar, atatürk gibi saygın ve mert bir duruşla, anlamlı bir savaş verirler. durmadan her olayı atatürk'e bağlayıp mağdur edebiyatı yaparak ardına sığınmazlar, bir şeyler ispatlamaya çalışmazlar.
12 yıldır izmir'de bu vahim durumdan tenzih edebileceğim pek az insanla tanıştım. ve onların da mikro şakşakçılıktan dertli olduklarını gördüm..
izmir toplumu ne yazık ki büyük oranda böyle..
keşke biraz müsaade etseler de bizler övsek, bizler iltifatlar etsek izmir'e ve izmirlilere.. keşke bunca böbürlenmeseler kedileriyle.
mesela şimdi ben bunları yazdım diye pek çok izmirli eksileyecek. ama eminin ki bir tanesi bile 'sizi böyle düşünmeye iten şey nedir' diye sormayacak. soran da sövüp sayacak. hiçkimse merak etmeyecek.. işte bunlar hep sorumsuzluktan, gevşeklikten, rehavetten ve sahtelikten..
üzücü tabi..
böyle olmamalıydı bu şehir..
yapmamalıydınız bunu kendinize..
