ortalıkta bir yerde kaybetmiş kendini
bakıyorsun niye güzel
zeytin karası gözlerin
saçılmış yollara
iteliyor önüne gelen
sen hala bakıyorsun
niye güzel
aklını bildiğim
günler yürüyecektik birlikte
sevdaları geçip
esecektik ülkelere
göya.
danslarını edip her pistte
sutyenler fırlatacaktın kafama
allı morlu
göya.
güller günler sunacaktın
soframda yeşil bir zeytin
zenginliğim olacaktın
ulaşamadım falan palavra
sen bozdun ben değil
özünü sözünü gözünü bildiğim
bakıyorum artık şimdi bak
kendime dönüyorum neyim varsa
kulaklarımı bile tıkadım
bakarak oluyorum belki de
sabahlarım kalmadı ulan
ama biliyor musun
akdeniz'e varmasın
istemem benim olan
ege'de bir yerlerde hallesinler
tepemde de yeşil bir zeytin
damına türemiş kuzgunum
karar giderim ben onunla
