krizleri geçirebilmem için yapılan iğnelerden, kaba etimi kevgire döndüren hastalık.
bir ara, gözlerim dışa fırlamasın diye ellerimle gözlerimi tutmaya çalıştım. bu seferde fazla bastırırsam eğer içeri kaçar mı diye korkumdan, çok sıkı olmamak koşuluyla bağladım gözlerimi.
dün en son, kafamı mı kırsam diye düşündüğümü hatırlıyorum. zonklaması çok kötü, sanki beynimin içine zorla kan pompalıyor vücudum.
iğrenç, tedavisi daha bulunamayan hastalık.
bir ara botoksun işe yaradığını duymuş idim ancak, herkeste sonuç vermemiş.
kriz esnasında herhangi bir yöntem deneyip, kurtulan var ise yeşillendirsin lütfen.
