şebnem ferah konserinin 2.geceye damgasını vurduğu şenliklerdir. yanlız öndekiler hariç arka taraflar pek sönüktü, hele bir de omuzlara çıkıp, metalci işareti** yapıp saçmasapan kendini sağa sola sallayan tipler olmasaydı daha da güzel olurdu.hayır erkekler sevgililerini alıyorlar omuzlarına romantik falan ona bir şey demiyorum da, eşşek kadar adamın başka bir adamın omzunda ne işi var anlamadım, "taş yok mu taş" deyip indirmek istedim arkadan. bir de önümde bir eleman vardı ki, üniversitenin öğrencisi olduğunu hiç sanmıyorum, gollum** gibi kafa sallayıp ardından da yanındaki kızlara "eho eho bak kafa sallıyom eho metalci misin veriyon mu?" şeklinde bakması kötü bir görüntüydü gerçekten.
sonlarına doğru konserin saat 11 civarında ulaşım sebebinden olacak ki millet ayrılmaya başladı, biz de mutlu olduk tabi "ehehe enayiler konserin en güzel yeri sonu ki" şeklinde giderek yaklaştık sahneye.artık bitiyordu yavaştan konser, önde coşanlar hala coşuyordu.
konser kapanışını fırtına ve bu aşk fazla sanayla yaptı şebo, dedim aha en baba şarkılar şimdi herkes zıplamaya başlar diye, pek öyle olmadı doğrusu yine hayal kırıklığına uğradım, neyse.. en son da işte selamladılar platformda yürüdüler bitti konser. sıra olarak sadece ilk 2 ve son 2 şarkıyı hatırladığımı belirterek setlisti yazmaya çalışayım: çakıl taşları can kırıkları bugün yağmurlar yeniden doğup gelsem ben şarkımı söylerken gözlerimin etrafındaki çizgiler mayın tarlası sigara ben bir mülteciyim****** sil baştan dünya fırtına bu aşk fazla sana*
