Bana ait olmayan ne varsa; içimde öldürüyorum bugün.
Kötü iken ölmek ile iyi iken ölmek arasında fark gülmek ile ağlamak arasında ki fark kadar keskin. Bu yüzden öğrendim ki hiçbir şey ezbere yaşanmaz. Yaşanılmayan ise asla anlatılmaz. içimizin dehlizlerinde yaşarız en keskin duyuları.Karanlık yüzümde ki ifade, işte bu yüzden kat be kat anlam kazanıyor. Dilimde ezilmiyor kelimeler aksine parmak uçlarımdan ölü doğuyor herşey. Biliyorum; bunların hepsi düş kırıntısı...
