Bir milletin gururuyken yüz karası olmayı başarmış kişi.
Bir gün sen veya bir yakının burayı okuyacak. Bir nebze olsun bu ülke insanlarının ne hissettiklerini bil diye kelimeler Boğazıma düğümlenerek ve belki binlerce kötü sözü haketsen de içimdeki öfkeyi dizginleyerek küfretmeden yazıyorum.
Hiç mi utanmadın?
Sokakta mendil satan çocuktan,
Bir lokma ekmek için omuzlarında dünyayı taşıyan hamallardan,
Yerin yüzlerce metre altında ekmeğini taştan çıkartan madencilerden,
Ve daha bir dünya insandan...
Devletin sana döktüğü milyonlarca liranın içinde kaç çocuğun süt parası vardı düşündün mü hiç?
Hastane köşelerinde parasızlıktan ölümü bekleyen kaç kişinin Hakkı var sana harcanan emekte?
Hiç aklına geldi mi bunlar maaşını çekerken!
istanbul'un göbek deliğine o hainleri helikopterle indirirken, doğu'da çok uzaklarda sabahlara kadar yaylımın ortasında kalan kaç vatan evladı gelmeyecek helikopterleri bekledi bilir misin?
Beddua etmeyeceğim, tek bir kötü söz de söylemeyeceğim.
Belki senin boğazına devletin soktuğu her lokmada Hakkı olan o fakir insanlara küçümseyerek baktın, cahil dedin, pis dedin, aşağıladın, görmeye dahi tahammül edemedin.
Belki o gelmeyen helikopterlerden dolayı yitip giden o vatan evlatları akşam haberlerinde sana anlamsız bir sayıymış gibi geldi.
3
5
11
...
Kaç ana, kaç baba, kaç eş, kaç kundaktaki Bebek bekledi o gelmeyecek helikopteri.
Şimdi sen veya bir zamanlar seni tanıyan herkes utanacak senin adına. işte o yüzden ölmekten beter olacaksın.
