Bir insanın kendine yapacağı en büyük kötülüklerden biri; geçici, fani, süreli, ölümlü, hataya açık, beşeri, dünyevi, maddi... şeye/şeylere "taraftar" olmaktır. Bu taraftarlığa kesinlikle "körü körüne" şartını da eklemiyorum! Taraftar olmanın her türlüsünün insana büyük zarar verdiğini deneyimledim ve bu tecrübeye dayanarak söylüyorum.
Her neye/kime taraftar olursan ol, bir kere onun sadece iyi yanlarına değil; aynı zamanda onun kötü, eksik, kusurlu, olumsuz yanlarına da ister - istemez "ortak" olduğunu açık bir şekilde ilan etmiş oluyorsun. Bu çok riskli bir durum ve inanın böyle bir aptallığın hiç gereği yok!
Unutmayın ki; "ben buna taraftarım ama şu yönlerini beğenmiyorum, tasvip etmiyorum!" demeniz hiç kimseyi ikna etmez, etmiyor! Etmemesi de çok normal. Taraftarım, bağlıyım, yandaşım dediğin an konu kapanmıştır!
Eğer bir kişiyi, olayı, durumu, grubu... eleştiriyorsan ya da eleştirebiliyorsan zaten o şeye "taraftar" değilsin demektir.
Türk Dil Kurumu "taraftar" sözünü "yandaş" ve "bağlı" sözcükleriyle açıklamaktadır.
Taraftar, taraftar olduğu şeyi iyisi ve kötüsüyle kabullenmiş ve onu olduğu gibi benimsemiş olan kişidir. Savunur ya da savunmaz o ayrı ama benimsemek şarttır ve benimsediği zaman "taraftar" sınıfına girer.
Bir kişinin ya da oluşumun iyi yanlarını alkışlayan ve kötü yanlarını eleştiren hatta yanlışlarına karşı muhalif duruş sergileyen kişiye "taraftar" denmez, denilemez. Böyle bir kişi "taraftar" ve benzeri herhangi bir etiketin içine sokulamaz.
iyinin, iyi görünenin, iyilik yapanın değil, sadece 'iyiliğin' taraftarı olmak gerekmiş! Ben şahsen bu dersi aldım... sizlere de tavsiye ederim.
Mehmet Volkan Balbay
(Not: Eğer yazıyı faydalı bulduysanız lütfen sevdiklerinizle paylaşarak onların düşünce dünyalarına olumlu katkıda bulunun.)
