toplumun genel kesiminin beğenmediği insan. şahsen ben de tiskiniyorum kendisinden, tiskindikçe veriyorum dream theater'ı, ayreon'u.. vay anasını diyorum, aradaki farka bak. lakin hiç düşünmüyor(d)um bu adam nasıl bu piyasada tutunabiliyor? hadi mustafa sandal'a, serdar ortaç'a hatun kişiler hasta, öyle ya da böyle tutunuyorlar piyasada. demet akalın, tuğba ekinci gibi ismlerede abazansal devinmleri limit sonsuza giderken sabit kalan er kişiler hasta, ona da eyvallah.. ama bu iyk ne ayak? nedir bunun olayı? geçen gün bi' taksiciden öğrendim ey dostlar, ey uganda'nın tapınak şovalyeleri!
gecenin bi' körü, kafanın yarım ila bir dünya arasındaki seyri esnasında şoförden gelen bir soru ile başladı her şey aslında. "abi yüksek volume muzik sever misin" dedi. tabi sonuna eklediği "ehehehe"nin konuyla korelasyonu nefisti, kıramadım. "fark etmez"dedim. aynı anda çapraz soru ateşi başladı;
"ya abi bu ismail yk nasıl bi' adam"? heeeh dedim tamam, taksici de kafa dengi çıktı, yol boyu iyk'ya sararız artık. lakin hemen peşine gelen; "abi bi' insan böyle mükemmel aşk şarkıları yapamaz" cümlesi ile yaşadığım şaşkınlığı takip eden son ses iyk şarkıları ile iyiden iyiye kafayı buldum. eve gelene kadar kah ağlamak, kah da ah ülen neclaaaa, yaktın beni nidaları atmak suretiyle taksiciyle ahbap olduk..
kendisine kucak dolusu sevgiler gönderiyorum burdan. canım benim yaa.
