bugün basit ama hayatımda çok büyük etkisi olan bir olay yaşadım sözlük.
bilenler bilir. genellikle güney bölgeler kendi salçasını kendisi yapar. bir de adana'da yaşayınca bu artık mecburiyet oluyor. annem tutturdu salça yapacağım, biber alayım diye. çok sıcak olduğundan sabah 9'da biber pazarına gittik. yaklaşık 250 kilo biber aldık ve arabayla 9 çuval biberi 2 posta hâlinde kapının önüne yığdık.
böyle durumlarda mahalledeki kadınlar toplanır akşama kadar birbirlerine yardımcı olurlar. annem de her komşuya biber temizliğine gitmiş. 6 kadın var. ama biber çok fazla. bir komşu da maddî durumu kötü olan bir kadını önermiş anneme. "o da gelsin, hem parasını da verirsin." demiş.
kadınlar geldi, saatlerce kapının önünde biber temizlediler. üstlerine duvardan duvara çarşaf gerdik gölge olsun diye. ben içeride klimalı evde yiyip içip yatıyorum. ara sıra onlara soğuk su götürüyorum. neyse, sabah 10'dan akşam 6'ya kadar biber temizledi bunlar. kadınlar gitti. ama hepsi pert. sıcaktan kan ter içinde kalmışlar. biberin çekimi ve kurutmak için serilmesi aşamasında yine ben devreye girdim.
bu arada gelelim asıl olaya. yardıma gelen kadın işi bitince önce hiçbir şey demeden gitmiş. yani para bile istememiş. annem de zorlamış "emek verdin o kadar. hakkımız geçmesin." diye. kadın 8 saat boyunca, güneşin altında o kadar emeğe ne istemiş biliyor musunuz? 5 lira. evet sadece 5 lira. akşama kadar onca rezilliğe 5 lira.
bu benim gibi günde starbucks'larda white chocolate mocca'lara en az 10,25 lira veren birinin yüzüne tokat gibi çarpıverdi. zaten her şeyde vicdan muhasebesi yapan ben, kocası olmayan ve çocuklarına bakmak zorunda olan bir kadının o durumunda bile gururlu olmasına, üstelik aldığı o cüzzî miktara bile sevinmesine içim parçalandı.
hayat işte. benim harcarken miktarını bilmediğim bir para, kiminin cüzdanında sıkı sıkı sakladığı ekmek parasına dönüşebiliyor. evet daha doğarken eşit başlamıyor bu yarış. bunu biliyorum. ancak zaten büyük acıların yaşandığı bu dünyada böyle küçücük meblağlar için de insanlar üzülmesin be kardeşim! 5 liranın da derdine düşmesin artık insanlar. alın artık omuzlarından bu yükü. evlerine ekmek götürememenin ezikliğini yaşatmayın bu insanlara.
ilk başta kendi hayatımı düzene koyarak başlayacağım buna. çünkü eminim benim de çok parmağım var bu adaletsizlikte. umarım, bir yerlerde birilerinin ferahlamasına vesile olur.
