Uyumam lazım, zor bela kucağımdaki laptopu yatağımın sağ tarafına koymuşum, yastığımı düzeltmişim, üstümü örtmüşüm ama ışığımı kapamayı unutmuşum. Asla yatağımdan bir adım dahi uzaklaşıp uyku modumu bozamam. Salonda oturan anneme ' anneeee geeeel, koşman lazım acil gel' diye bağırıp , yanıma neoldu telaşıyla geldiğinde "çok seviyorum seni vallaha bak ışığı kapatabilir misin?' der , küfürü yer ancak ışığımı kapattırırım. Anne sonuçta kıyamaz..
