mhp'nin öncülü olan millet partisinin kapatılmasıdır.
aslında mhp'nin 1969 değil millet partisinin kurulduğu 1948 yılıdır. kurucu ise fevzi çakmak paşa'dır. türk milliyetçiliğinin ve muhafazakarlık bu partinin ideolojisidir. kapandıktan sonra cumhuriyetçi millet partisi olarak tekrar kurulmuştur.
çok partili sisteme geçilirken fevzi çakmak paşa ve celal bayar beraber hareket edip demokrat partide buluşmuşlardır. türkiye tarihindeki iki mareşal'den birisi olan*fevzi çakmak paşa parti içinde önemli bir figür olsa da ne yönetiminde vardır, ne de kurucularından değildir. aşırı chp karşıtı olduğu için demokrat parti ile chp arasında fark görememiş ve istifayı basmıştır. kendisini ikna etmek için büyük çaba gösteren celal bayar başarılı olamamış ve partisinde ilk bölünmüşlüğü yaşamıştır.
cennet mekan fevzi çakmak paşa o aralar sağlığı iyi değildir ve parti kurduktan sonra çok geçmeden vefat eder. millet partisi ise tek muhafazakar ve tek milliyetçi parti olarak meclistedir. cumhuriyet tarihinin en yüksek oyunu alan menderes ve ekibi ise o zamanlar değil muhafazakar, tam anlamıyla sağcı bile sayılmazdı. bayar ve menderes koyu atatürkçüdür, yaşam tarzlarına* bakılırsa muhafazakar olmadıkları oldukça ortadadır.
60'lı yıllarda siyasi partiler tek renk değildi. kendi genel başkanını ve siyasi politikaları muhalefetten daha sert eleştirebilmek oldukça normaldi. nitekim millet partisi içinde koyu muhafazakar kesim ile milliyetçi kesim zaman içerisinde karşı karşıya gelmiştir. demokrat parti bu fırsatı kaçırmamış ve millet partisini kapatmıştır. fakat beklentilerinin aksine bu parti içerisinde milliyetçiler osman bölükbaşı önderliğinde başka parti kurmuştur ve bugün mhp olarak karşımıza gelen partiye kadar milliyetçiler kendi çatısı altında devam etmiştir.
demokrat parti 1954 yılında büyük bir sükse yaparak oylarını çok yükseltmiştir. fakat meclis içi kavgalar daha gürültülü hale gelmeye başlamıştır. chp'nin kendini ortanın soluna attığı zaman, dp ise ortanın sağına atmıştır. siyasette yerinin çok önemli olduğunu gördüğü din silahına sarılmaya başlamıştır. 1957 seçimlerinde muhalif partiler birleşmiş ve oylarını %50 üzerine çıkarmıştır ama dp mecliste az farkla da olsa mecliste tek başına iktidar olmayı başarmıştır. fakat dp politikalarını iyice sertleştirmiş ve zamanında laiklik karşıtı diye kapattıkları millet partisinin çok ötesinde dini kullanma güdülmeye başlamıştır.
